Wszyscy znamy z dzieciństwa baśń Braci Grimm o Jasiu i Małgosi ale skąd się wzięła? Bez wątpienia bracia inspirowali się mitami zaczerpniętymi ze słowiańskiej mitologii. Baba-Jaga (Ruś Kijowska) czy też Jędza to demon, który pod postacią wysokiej, chudej i pomarszczonej baby o czarnych oczach, bezzębnych ustach i kobylej nodze występował w lasach całej Słowiańszczyzny. W swym ruchomym domku na kurzej stopie przemierzał puszcze w poszukiwaniu ofiar - głównie bezbronnych dzieci. Wyjątkowo odpychający wygląd nie przeszkadzał jędzy w przywabianiu do siebie zagubionej w borze dziatwy; nie używała w tym celu żadnej specjalnej magii, lecz dużo skuteczniejszego wabika: słodyczy. Znęcone wizją nieograniczonego dostępu do łakoci szkraby łatwo ulegały i dawały się uwięzić. W niewoli, karmione migdałami, bakaliami i rodzynkami, szybko przybierały na wadze, po czym kończyły przysmak na stole ohydnego demona. Wbrew pewnym utartym wyobrażeniom jędza nie miała zbyt wiele wspólnego z pospolitą czarownicą. Przede wszystkim nie była człowiekiem, lecz istotą demoniczną o sobie przynależnych cechach.

Najbardziej znają jędzą była Baba-Jaga. Na Rusi wierzono, że mieszka w domku na kurzej stopie, a szukając swych ofiar, lata w wielkim moździerzu lub masielnicy.

#Rodzima_wiara

cholera, lubię ten klimat...